Dla zademonstrowania gorąca, jego chwiejności w formie przybierania oraz spadku, stworzono definicję określoną jako krzywą grzewczą. To nic innego jak ciepło narysowane linią, które należy załadować do lokalu tak aby zatrzymać daną podwyższoną temperaturę. Ta będzie inna zależnie od tracenia temperatury konkretnej powierzchni, jaką trzeba ogrzać. Zakładając czynniki jak ucieczka ciepłoty za przyczynkiem nieizolowanych ścian. Dach który posiada złe izolowanie lub całkowity jego brak. Okna domu posiadające jedną warstwę okiennego szkła, poprzez którą niska temperatura z otoczenia chłodzi lokal. Będą to punkty wpływające na rozkładanie się oraz zużycie energii zależne od poziomu temperatury panującej poza domem. Bowiem nie istnieją wskaźniki, jakie powinny być dobrze dobrane oddzielnie dla każdego domu jednorodzinnego. Ustala się ją metodą prób oraz błędów zamieniając wskazania krzywej grzewczej. Opomiarowanie wykorzystuje się w wielorodzinnych blokach przy cieplnym węźle a także w urządzeniach jak kocioł gazowy kondensacyjny w mniejszych domach. Lub domostwach z podgrzewaniem podłogowym wodnym. Wskazanie krzywej grzewczej, daje zoptymalizować parametr ciepła dostarczonego uzależnionego od sposobu jego wytwarzania a także miejsca w którym będzie zastosowane.